De lunch hier in Japan

De lunch wordt hier in Japan geregeld door het toernooi. Het is een lunch in buffetvorm, dus er wordt voor mij niet speciaal iets bereid. Ik moet zelf kijken naar wat ik mag eten en dat kan ik opscheppen.
Vanuit Nederland had ik aan de toernooileiding gevraagd of ze misschien in het Japans op papier konden zetten wat ik wel en niet mag eten. Dat hadden ze uitgebreid gedaan en daarom presenteerde ik mezelf op de eerste dag bij het lunchbuffet met de uitleg over mijn dieet. De vrijwilligers die bij het buffet stonden waren uiterst behulpzaam. In eerste instantie leek het er op dat ik alleen rijst en fruit kon eten, maar gelukkig bleek er meer mogelijk te zijn. Ik zal nu omschrijven wat je allemaal aantreft bij het buffet:
Allereerst staat er een grote pan met rijst en daarnaast een pan met currysaus. Daarna volgt een pan spaghetti/noedels en een pan bolognesesaus. Vervolgens staan er schalen met allerlei vleesspiesjes. Verder vind je er sandwiches, een schaal roomsoesjes, sushi en een warmhoudkast. In die kast liggen aardappelpartjes en gefrituurde kip. Daarna volgen 'westers' belegde broodjes, dus met een hotdog en ander vlees. Ook is er een grote schaal met allerlei soorten schoongemaakt vers fruit te vinden. De rij sluit met een heleboel bakjes instant-noedelsoep en een waterkoker. In de koelkast zijn salades, yoghurt en pudding te vinden. Op de tafels, waar we aan zitten tijdens de lunch, staan mandjes met verschillende soorten koek en repen en bananen.
Waar bestaat mijn lunch zoal uit? Ik kan kiezen uit meerdere dingen, namelijk rijst, salade (zonder dressing), vleesspiesjes en fruit. Ik kan je vertellen: ik eet deze week heel veel fruit! Het smaakt erg lekker en is gevarieerd genoeg, omdat er zo veel soorten liggen. Er zijn meerdere soorten vleesspiesjes. De vrijwilligers konden mij goed vertellen welke ik wel mocht eten en welke niet. Gisteren vertelden ze over een spiesje dat ik het mocht eten en dat het vlees was (dus geen vis), maar ze wisten me niet te vertellen wat voor een soort vlees het was, omdat ze er het Engelse woord niet voor kenden. Ik heb het gepakt en opgegeten. Niet bijzonder lekker, beetje taai, maar op zich wel te eten. Van een andere speler hoorde ik wat het was: hart. Ik heb geen idee van welk dier het afkomstig is, maar het verklaart wel waarom het een beetje taai was.

Ik heb, en dat moet ik natuurlijk afkloppen, tot noch toe geen last gehad van de lunch. De kaart met uitleg blijkt dus goed te werken!

Groetjes Marjolein

Ontbijten in Japan

Over het ontbijt maakte ik me op voorhand geen zorgen. Ik wist van vorig jaar wat ik ervan kon verwachten en al zou het niet spannend worden, het zou wel voedzaam zijn. Hieronder zie je wat ik vanmorgen van het ontbijtbuffet had gepakt (wederom heb ik het voor elkaar gekregen de foto ongewenst te kantelen). 

Gekookte rijst, Japans ei en verse ananas. Het ei en de rijst heb ik samen met chiazaadjes, die ik van thuis had meegenomen, gegeten. De ananas natuurlijk apart. Dit zal de hele week mijn ontbijt worden en ik vind het prima.
Overigens ben ik nu erg blij dat ik gisteravond duidelijk zei dat ik gekookt ei mag eten. Het was een paar minuten langer gekookt dan me lief is, maar het was tenminste gekookt. Vanmorgen lagen bij het ontbijt namelijk rauwe eieren! Die sla ik liever over.

Groetjes Marjolein

Eerste diner in Japan

Hallo,

Ik was van plan om pas over een paar dagen te schrijven hoe gemakkelijk of moeilijk het is om in Japan aan een maaltijd te komen. Maar omdat het vanavond al een heel gepuzzel was, leek het me wel leuk kom mijn ervaring nu al met jullie te eten.
Ik verblijf in het zelfde hotel als waar ik de afgelopen twee jaar, toen ik nog gluten at, verbleven was. Op de begane grond vind je twee restaurants: een Chinees restaurant en een Japans restaurant. Vol goede moed ging ik vanavond naar de Chinees. Ik kon me van vorig jaar herinneren dat het eten daar echt heerlijk was en al had ik niet de illusie de zelfde gerechten zomaar te kunnen krijgen (vooral de sweet&sour pork was jummie!), ik dacht dat ze vast wel iets in elkaar konden draaien voor mij dat ook lekker zou smaken. Bij binnenkomst liet ik gelijk een kaartje zien waarop in het Japans stond uitgelegd wat ik wel en vooral wat ik niet mag eten. Ik had het kaartje gedownload van www.celiactravel.com/cards en kan het jullie van harte aanbevelen! De ober wist me gelijk te vertellen dat alle gerechten gluten bevatten. Slecht nieuws voor mij, maar ik ben wel blij dat hij dankzij het kaartje wist waar ik het over had. Op naar het Japanse restaurant. Daar werd al vrij snel de kok erbij gehaald, maar die sprak geen woord Engels en de ober maar een klein beetje. Daarom haalden ze de manager van het hotel erbij, want die man spreekt goed Engels. Er bleek geen enkel gerecht op het menu te staan dat ik volledig kon eten. Met behulp van de manager kwamen we toch tot een keuze: geen gluten en geen rauwe vis (waar daar houd ik niet van). En wat kreeg ik:

Midden boven zie je een kom, boven een soort kaars. In de kom zit olie/saus, groenten, tofu en rauw vlees. Dat vlees werd vanzelf gaar, ik mocht er niet gelijk van eten. In het blauwe bakje links een blokje tofu, linksonder rijst, midden onder een beetje groenvoer en rechts een kom soep met een soort kreeft of zo, niet mijn ding. Even later kwam de ober ook nog een schaal met salade brengen. Dat was een salade zoals je hem in Nederland ook zou kunnen krijgen, compleet met een zeer lang gekookt ei (want ik had aangegeven dat ik gekookt ei mag eten). Van de soep heb ik slechts een paar happen genomen, want vissoep is niet mijn ding en ik wilde al helemaal niet dat beest gaan pellen. De rijst smaakte saai, want het was slechts kale rijst, maar het vlees en de groenten uit de kom waren erg lekker! Aangezien ik er voor vrees dat er in het restaurant niet veel andere mogelijkheden zijn, is het mooi dat ik iets gekregen heb dat ik lekker vind. Ik zal deze week namelijk nog vaak in dit restaurant mijn avondeten nuttigen.

De hotelmanager kwam even later mijn Japanse coeliakiekaartje lenen, om er een kopie van te maken. Hij zou met de medewerkers van het Chinese restaurant overleggen of ik daar niet toch iets zou kunnen eten. Ik ben benieuwd! Het zou leuk zijn als ik deze week kan afwisselen tussen twee gerechten :).

Groetjes Marjolein

Met KLM naar Japan

Na zes weken thuis te zijn geweest, stond mijn volgende trip weer voor de deur. Deze keer naar Japan! Sinds enkele weken vliegt KLM rechtstreeks van Amsterdam op Fukuoka, de stad waar ik zijn moest. Ideaal dus! Het was ook mijn eerste glutenvrije ervaring met KLM. 

Tijdens de vlucht werden twee maaltijden geserveerd en een tussendoortje. Als snack om mee te beginnen kregen we een zakje amandelen. Deze konden alleen sporen van andere noten en pinda's bevatten, er stond niks over gluten op. Ik heb ze me dan ook goed laten smaken. Toen mijn eerste maaltijd kwam, was ik helemaal gerustgesteld. Behalve dat op de diverse bakjes stond dat het glutenvrij was, was het gehele dienblad ingepakt in een plastic zak. Op die manier kon er dus geen kruisbesmetting plaatsvinden. Alleen het warme eten zat natuurlijk niet in die zak, want dat werd pas in het vliegtuig opgewarmd.
Het eten smaakte best wel goed. Beide keren was het warme eten vegetarisch. KLM combineert verschillende diëten blijkbaar met elkaar. Behalve de afkorting voor glutenvrij stond er nog een reeks afkortingen op. Het broodje van Consenza dat erbij geleverd werd, was helaas zo droog als je van een kant-en-klaar glutenvrij broodje kunt verwachten. Gelukkig kon ik een tweede botertje krijgen, zodat ik het wat gemakkelijker weg kon krijgen.
Hieronder zie je de foto van de eerste maaltijd. Het dienblad van de tweede maaltijd zag er ongeveer het zelfde uit. Het enige verschil was de inhoud van het bakje met warm eten en bij het ontbijt zat er een bakje yoghurt in plaats van salade bij. 

KLM serveert op lange vluchten vaak een pizza of bakje ijs als snack tussen de maaltijden door. Ik heb geen idee wat de snack op deze vlucht was en of er een glutenvrij alternatief beschikbaar was. Ik lag namelijk heerlijk te slapen!

De heenreis is met met KLM prima bevallen. Ik ben erg benieuwd naar de maaltijden op de terugweg. Die worden natuurlijk door Japanners bereid en niet door Nederlanders (naar ik aanneem). Over een week lees je hier hoe de terugreis is verlopen!

Groetjes Marjolein

Kamperen met een wegwerpbarbecue!

Dit Pinksterweekeinde ben ik voor het eerst sinds mijn glutenvrije leven wezen kamperen. Al mijn hele leven gaan we met familie en vrienden met Piinksteren weg en dit jaar kon ik er voor de verandering een keer een heel weekend bij zijn, omdat met toernooikalender een gaatje had. Het vereiste natuurlijk wel wat planning aangaande het eten. Voorheen hoefde ik nooit eten mee te nemen naar de camping, omdat mijn moeder eten inkocht voor het hele gezin. Deze keer zou ik zelf voor mijn eten zorgen en dat vond ik ook wel een veilig idee. 

Op vrijdag heb ik 's middags thuis geluncht, wel zo handig, en daarna vertrok ik naar de camping. 's Avonds stond spaghetti op het menu. Een week eerder had ik de pastasausen in de bijkeuken van mijn ouders bekeken en doorgegeven welke ik kon eten, dus ik kon met de rest van het gezin spaghetti eten, maar natuurlijk met mijn eigen pasta. Ook had ik een grote bak wortelsalade gemaakt, genoeg om ook na vrijdagavond nog van te kunnen eten.

Ik zou drie dagen ontbijten op de camping, dus op zaterdagochtend. at ik 1/3e van de soyayoghurt die ik had meegenomen met havermuesli. Zo'n pak soyayoghurt leent zich er perfect toe om in drie porties te verdelen, dus het ontbijt was heel gemakkelijk geregeld. 

Voor de lunch had ik voor het eerst een vers brood gekocht op vrijdag bij de natuurwinkel. Op deze manier zou ik het hele weekend brood kunnen eten, zonder een broodrooster of oven te hoeven gebruiken. Het brood smaakte redelijk goed. Helaas bleken vier boterhammen op zaterdagmiddag samen toch te veel gist te bevatten voor mij en kreeg ik wat last van mijn darmen. Op de zondag zou ik dus maar twee boterhammen eten en in plaats daarvan het restant van de wortelsalade.

Op zaterdagavond stonden tapas op het menu. Met alle familieleden en vrienden zouden we samen eten. Dat was voor mij natuurlijk niet handig en daarom at ik weer een bord spaghetti. Ik heb de tapas wel bekeken en er stond vers fruit (aardbeien en ananas) tussen. Ik zorgde ervoor dat ik als eerste fruit pakte, nog voor de anderen kans hadden om er met brood boven de kruimelen. 

Op zondag stond de traditionele barbecue op het programma. Het is normaal de taak van mijn vader om voor het hele gezin het vlees te bereiden. Na overleg met hem, had ik besloten om een eigen barbecue mee te nemen en hij nam een tweede barbecuetang voor mij mee. En zo gebeurde het dat ik tussen alle mannen zat met mijn eigen wegwerpbarbecue! Daardoor wist ik zeker dat er geen besmetting plaats zou vinden met het gemarineerde (en daardoor glutenbevattende) vlees van de rest van de familie. Ik had mijn vlees zelf gekocht en wist zeker dat het veilig was. Daarnaast had ik op zondag een hele serie groentenspiesjes gemaakt en gekruid. Pas nadat ik een bord met spiesjes voor mezelf veilig weg had gezet, ben ik samen met mijn zus spiesjes met daarop behalve groenten ook gemarineerde kip gaan maken voor de rest van de familie. Behalve groenten en vlees at ik ook brood. Ik had voor het eerst de focaccia's van Schär gekocht en ik heb er een van op de barbecue gelegd voor ik hem at. Lekker! Daarnaast had mijn schoonzus voor verse meloen gezorgd. Ik heb heerlijk en zorgeloos gegeten!

Wat eten betreft is het allemaal goed gekomen. Het was af en toe wel even spannend en daardoor wat vermoeiend. Ik heb een glutenvrij huis, dus thuis hoef ik me nergens druk om te maken. Maar met zoveel mensen die de caravan in en uit liepen en die allemaal samen aten, was ik wel waakzaam. Ik heb iedereen geïnstrueerd geen bekruimeld mes in mijn sandwich spread, mayonaise et cetera te steken. Daarnaast hield ik tijdens het eten een oogje in het zeil, want op de camping wisselden mensen nogal eens van stoel en daarbij ook van bestek. Ik had een krat bij me met mijn eigen eten en uitgerekend die krat bleek een uitnodigende plaats te zijn om het glutenvolle brood op te leggen (?). Dat maakte het allemaal net wat minder ontspannen, maar het is gelukkig bijna allemaal goed gegaan. 

Mijn tip voor iedereen met glutenintolerantie die gaat barbecueën met glutenvolle mensen: zorg ervoor dat al het vlees dat op de barbecue belandt glutenvrij is of regel een eigen (wegwerp)barbecue. Dat laatste werkte voor mij erg goed. Zo'n ding is alleen niet geschikt om voor een heel gezin eten op te bereiden, want hij koelt wel sneller af dan een gewone barbecue. Voor één persoon is het echter ideaal en een voordeel is dat je hem na afloop gewoon in de prullenbak kunt gooien. 

Groetjes Marjolein 

Meegebrachte artikelen

Een van de leuke dingen van veel reizen is, dat ik allerlei glutenvrije merken tegenkom die we in Nederland niet kennen. Soms is het aanbod bijzonder karig en is een enkele glutenvrije reep alles wat ik 'scoor'. Soms is het aanbod uitgebreider en neem ik producten mee terug naar Nederland.

Toen ik in maart in de Verenigde Staten was, heb ik daar in de supermarkt twee soorten ontbijtpap gekocht. Ter plaatse heb ik er niks van gegeten en toen ik eenmaal thuis was, was ik zo blij dat eten van mijn eigen keuze voorhanden was, dat ik niet omkeek naar de meegebrachte spullen.

Vanmorgen leek me echter een mooi moment om me aan een van de twee soorten pap te wagen. Het werd de bruine-rijstpap, omdat die slechts kort op het vuur hoefde te staan, in tegenstelling tot de meegebrachte boekweitpap. Wat zal ik zeggen over de smaak? Tja, het is geen groot gemis dat we dit merk niet in Nederland kunnen kopen. De pap smaakt naar rijst en is een beetje korrelig. Dan eet ik liever een bord gekookte rijst... De pap zou vast een stuk lekkerder zijn met een schep suiker, maar dat eet ik niet. Gelukkig had ik gisteravond (met een vooruitziende blik?!) een zakje ingevroren aardbeien uit de vriezer gehaald. Met de aardbeien smaakte de pap best lekker! Op zich een leuke afwisseling voor mijn gebruikelijke ontbijt.