Deze maand doe ik weer mee aan #Wij bloggen glutenvrij, het initiatief waarbij glutenvrije bloggers op de 15de van de maand over het zelfde onderwerp schrijven. Deze maand aan de beurt: glutenfouten, hoe reageer je er op?
Ik kan absoluut niet tegen gluten en volg daarom heel strikt een glutenvrij dieet. Mijn huis is glutenvrij en het zal me dan ook niet overkomen dat ik gluten binnen krijg, als ik mijn eten zelf klaar heb gemaakt of heb gekocht. Het komt echter vaak voor dat ik buiten de deur eet: in ieder geval twintig weken per jaar als ik voor het tennis op reis ben en ook als ik in Nederland ben, ga ik wel eens uit eten. Dan heb ik niet in de hand wat er in de keuken gebeurt. Bij sommige mensen, zoals mijn beste vriendin, voel ik mij volkomen op mijn gemak. Ik vertrouw haar blind. Maar als ik uit eten ga, weet ik niet hoe secuur de kok is en dat blijft spannend. Gelukkig gaat het meestal goed.
Maar... soms dus ook niet en dan is er sprake van een "glutenfout". Ik reageer niet altijd even heftig op glutenfouten. Het ligt voor de hand om te denken dat ik bij een grote glutenbesmetting erger reageer dan bij een kleine besmetting, maar omdat ik bijna nooit de oorzaak van de besmetting ken (omdat dat in de keuken plaatsvindt, waar ik geen zicht op heb), weet ik niet zeker of het echt correleert met de hoeveelheid gluten of misschien met mijn weerstand op het moment van besmetting.
Als ik slechts een beetje reageer, heb ik een ongemakkelijk gevoel in mijn buik en last van mijn darmen. Reageer ik heftiger, dan spelen mijn darmen meer op en voel ik me ontzettend moe. Eigenlijk zo moe als ik jarenlang elke dag was, voor ik glutenvrij ging eten. Het is niet zo dat ik meer wil of moet slapen, dat helpt namelijk niet. Ik ben alleen moeilijk vooruit te branden en bewegen valt me zwaarder. Deze vermoeidheid kan een paar dagen aanhouden, maar na (tot nu toe) maximaal vier dagen voel ik me weer goed. Ook heb ik het na een glutenfout soms heel erg koud en krijg ik het niet meer warm. Bij een grote fout krijg ik soms ook ontzettend veel zin in vet eten of in grote hoeveelheden eten. Op de een of andere manier denkt iets in mij dat het dan helpt om een grote zak chips helemaal leeg te eten. Misschien dat dit soort eten de voorgaande maaltijd helpt sneller het traject in mijn darmen af te leggen? Ik heb geen idee, maar ik vind het een goede reden om chips te eten, desnoods als troostvoer.
Ik eet niet glutenvrij omdat ik geloof dat het (voor iedereen) gezonder is. Ik eet glutenvrij omdat ik anders ziek word. Oplettendheid is om die reden gewenst als je mij wat te eten voorschotelt!
Groetjes Marjolein
Op de volgende websites staan ook blogs over glutenfouten:
Stories of a Coeliac
Mama en Emily
Glutenvrije Mama
Pink Peguena
Meer dan Glutenvrij
Het meisje met de Voedselallergie
Doe mij Glutenvrij
Koos Glutenloos
Glutenvrij hoort erbij
Ik ben Glutenvrij
Meer dan Glutenvrij
Doe mij Glutenvrij
Creatief Glutenvrij
De Glutenvrije Man
Ik kan absoluut niet tegen gluten en volg daarom heel strikt een glutenvrij dieet. Mijn huis is glutenvrij en het zal me dan ook niet overkomen dat ik gluten binnen krijg, als ik mijn eten zelf klaar heb gemaakt of heb gekocht. Het komt echter vaak voor dat ik buiten de deur eet: in ieder geval twintig weken per jaar als ik voor het tennis op reis ben en ook als ik in Nederland ben, ga ik wel eens uit eten. Dan heb ik niet in de hand wat er in de keuken gebeurt. Bij sommige mensen, zoals mijn beste vriendin, voel ik mij volkomen op mijn gemak. Ik vertrouw haar blind. Maar als ik uit eten ga, weet ik niet hoe secuur de kok is en dat blijft spannend. Gelukkig gaat het meestal goed.
Maar... soms dus ook niet en dan is er sprake van een "glutenfout". Ik reageer niet altijd even heftig op glutenfouten. Het ligt voor de hand om te denken dat ik bij een grote glutenbesmetting erger reageer dan bij een kleine besmetting, maar omdat ik bijna nooit de oorzaak van de besmetting ken (omdat dat in de keuken plaatsvindt, waar ik geen zicht op heb), weet ik niet zeker of het echt correleert met de hoeveelheid gluten of misschien met mijn weerstand op het moment van besmetting.
Als ik slechts een beetje reageer, heb ik een ongemakkelijk gevoel in mijn buik en last van mijn darmen. Reageer ik heftiger, dan spelen mijn darmen meer op en voel ik me ontzettend moe. Eigenlijk zo moe als ik jarenlang elke dag was, voor ik glutenvrij ging eten. Het is niet zo dat ik meer wil of moet slapen, dat helpt namelijk niet. Ik ben alleen moeilijk vooruit te branden en bewegen valt me zwaarder. Deze vermoeidheid kan een paar dagen aanhouden, maar na (tot nu toe) maximaal vier dagen voel ik me weer goed. Ook heb ik het na een glutenfout soms heel erg koud en krijg ik het niet meer warm. Bij een grote fout krijg ik soms ook ontzettend veel zin in vet eten of in grote hoeveelheden eten. Op de een of andere manier denkt iets in mij dat het dan helpt om een grote zak chips helemaal leeg te eten. Misschien dat dit soort eten de voorgaande maaltijd helpt sneller het traject in mijn darmen af te leggen? Ik heb geen idee, maar ik vind het een goede reden om chips te eten, desnoods als troostvoer.
Ik eet niet glutenvrij omdat ik geloof dat het (voor iedereen) gezonder is. Ik eet glutenvrij omdat ik anders ziek word. Oplettendheid is om die reden gewenst als je mij wat te eten voorschotelt!
Groetjes Marjolein
Op de volgende websites staan ook blogs over glutenfouten:
Stories of a Coeliac
Mama en Emily
Glutenvrije Mama
Pink Peguena
Meer dan Glutenvrij
Het meisje met de Voedselallergie
Doe mij Glutenvrij
Koos Glutenloos
Glutenvrij hoort erbij
Ik ben Glutenvrij
Meer dan Glutenvrij
Doe mij Glutenvrij
Creatief Glutenvrij
De Glutenvrije Man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten